معرفی بلدرچین

بلدرچین یا به زبان فارسی سره یا بَدبَده پرنده‌ای کوچک از تیره قرقاولیان، راسته ماکیان‌ سانان است که جثهٔ کوچک و خپلی دارد و زندگی بر روی زمین را ترجیح می ‌دهد و از دانه‌ها و نیز حشرات و دیگر جنبندگان کوچک تغذیه می‌کنند و بر روی زمین لانه می ‌سازند و بر قادر به پروازهای کوتاه و سریع هستند ، برخی از گونه‌های این پرنده همچون بلدرچین ژاپنی و بلدرچین معمولی پرندگانی مهاجرند و توانایی پرواز در مسافت‌های طولانی را دارند و در برخی کشورها برخی گونه‌های بلدرچین در تعداد زیاد پرورش داده می ‌شوند تا از تخم و گوشت آن‌ها استفاده شود و یا حتی در شکارگاه‌ها رها شوند. بر طبق اسناد تاریخی بلدر چین در قرن یازدهم میلادی در ژاپن و یا چین اهلی شده است در ژاپن از سال 1910 میلادی به بعد برای استفاده از تخم و گوشت به صورت وسیعی پرورش و از راه اصلاح نژاد گله های گوشتی و تخمی به دست آمده است . امروزه نیز در ژاپن مصرف آن بسیار قابل توجه می باشد بغیر از ژاپن کشور های انگلستان و فرانسه و آلمان و روسیه و ایتالیا و چین و هنگ کنگ در این زمینه فعالیت تولیدی دارند . بلدر چین حیوانی است با خصوصیات پرندگان وحشی شکاری بسیار پر جنب و جوش و متحرک و لاجرم باید در وضعیتی قرار گیرد که امکان پرواز و جست و خیز داشته باشد . میزان پروتئین موجود در گوشت این پرنده از پروتئین های پرندگان معمولی 5 الی 10 درصد بیشتر است همچنین بسیاری از انواع اسید های آمینه کمیاب که در سایر پرندگان یافت نمی شود در گوشت این پرنده موجود است . مقاومت بلدرچین به بیماریها خیلی بیشتر از مرغ است و برای پرورش این پرنده به مکان بزرگی نیاز نیست و معروفترین نژادهای آن تژاد اروپایی و ژاپنی کوترنیکس و بلدرچین آمریکایی باب وایت و کالیفرنیایی می باشد . معمولا بلدرچین ها به علت توانایی به پرواز کوتاه در قفس سر بسته نگهداری می شوند و توسیه می شود در قسمتی از قفس نسبت ماده مولد به نر مولد جهت تخم گذاری می بایست 2 ماده الی 3 ماده به 1 نر باشد و جود 2 نر بالغ در یک قفس موجب جدال نسبتا سختی می شود که می تواند به تلف شدن یا کور شدن یک پرنده نر مولد شود .

میزان مصرف خوراک بلدرچین تخمگذار

یک بلدرچین ماده مولد در حال تولید تخم میتواند بطور میانگین تا ۸۵ گرم نیز غذا در یک روز مصرف کند در حالیکه حداقل نیاز غذای آن جهت ابقا بدن و زنده ماندن حدود ۳۰ گرم است . بلدرچین به اضاء هر یک ماه 30 روزه جهت زندگی حداقل مقدار یک کیلو دانه نیاز دارد که مقدار این دان رابطه مستقیم با مواد تشکیل دهنده آن دان دارد . احتیاجات نگهداری میزان نیازی است که پرنده یا حیوان برای زنده ماندن به خوراک نیاز دارد و دوم احتیاجات رشد و تولید است که بعد از تامین نیاز نگهداری باید تامین شود تا پرنده بتواند ظرفیتهای خود مثل تخم گذاری خوب و نطفه دار را بروز دهد. معمولا بین میزان غذایی که یک بلدرچین آزادانه مصرف می کند و میزان غذایی که به آن نیاز دارد فاصله وجود دارد بنابراین نیاز با مصرف غذا در سنین مختلف و نوع نر و ماده این پرنده متفاوت است. تامین احتیاجات واقعی نه تنها از لحاظ اقتصادی مهم است بلکه در سلامت گله بلدرچین نیز نقش بسزایی دارد. تهیه جیره و نوع مواد تشکیل دهنده دان و غذایی باید بر اصل احتیاجات بدن استوار باشد و کاملا علمی صورت پذیرد. تحقیقات زیادی توسط اصلاح نژاد کنندگان بلدرچین صورت گرفته و نیاز این پرندگان تعیین گردیده و بصورت جداولی در اختیار متخصصین قرار میگیرد تا بتوانند با رجوع به این جداول به آسانی جیره های کاملی را تنظیم نمایند. همچنین جداول مربوط به نیاز ویتامینها و مواد معدنی نیز موجود و قابل استفاده است. قالب بسته بندی گوشت بلدرچین : بسته بندی گوشت بلدرچین در بسته های به وزن 900 الی 1000 گرمی که حاوی 5 الی 6 قطعه لاشه است می تواند انجام شود درصد قسمتهاي گوناگون لاشه يک بلدرچين به صورت گوشت سينه 42-39% ، گوشت ران 28-26%، گردن 6/2-2 %، قلب 8/0-1% ، امعا و احشا 1/3-9/1% ، جگر 3/2-6/1% و چربي بطني 4/1-1/0% است .

میزان تخم گذاری بلدرچین مولد

بلدرچین مولد به طور متوسط در هفته 3 الی 5 عدد تخم و در سال اول زندگی تا 260 عدد تخم تولید می گذارد که میزان تخم گذاری و کیفیت آن تخم وابستگی مستقیم به کیفیت دان پرنده و شرایط محیطی نگهداری و روابط احساسی گله دارد .

وزن بلدرچین بالغ

بلدرچين هاي نر وزني معادل 210 الي 240 گرم و ماده ها که سنگينتر هستند به وزن 190 تا 210 گرم می رسند.

وزن تخم بلدرچین

تخم بلدرچین به طور متوسط حدود 9 الی 13 گرم و ميانگين وزن تخم 10 گرم و در حدود 8 درصد از وزن بدن بلدرچين ماده مي باشد. قابل ذکر است وزن یک تخم مرغ - مرغ خانگی به صورت متوسط 60 گرم است

نحوه تشخيص بلدرچین نر و ماده

بلدرچین ماده بوسيله پرهاي قهوه اي روشن با لکه هاي سياه در اطراف و بالاي سينه مشخص مي گردند در حاليکه بلدرچین نر بر روي گلو و سينه خود رنگ قهوه اي تيره یک دست دارند. همچنين بر روي لبه بالائي مخرج نرها غده کلوآکي با ساختمان پيازي شکل قرار گرفته و مواد کف آلود سفيد رنگي از آن ترشح مي شود. اين غده منحصر به فرد مي تواند در ارزيابي قابليت توليد مثلي در بلدرچین نر استفاده شود.

باروري و اصلاح نژاد بلدرچین

تحقيقات نشان داده اند بلدرچین های مولدی که حاوي فقط يک نر به همراه 2 يا 3 ماده هستند بالاترين ميزان باروري را داشته اند. هنگامي که بلدرچين در پن هاي دسته جمعي نگهداري مي شوند، يک نر به 3 ماده کافي است و جنگ مابين نرها را کاهش مي دهد. جفت گيري 2 تائي در قفس هاي انفرادي نيز باروري خوبي را به همراه خواهد داشت. ميزان باروري به طور برجسته اي در پرندگان پيرتر کاهش مي يابد. توجه داشته باشيد که پرورش خويشاوندي (خويش جفتي) ميزان بروز ناهنجاري ها را زياد مي کند و اين امر به طور چشمگيري عملکرد توليد مثلي را کاهش مي دهد. به اين دليل، مطلوب اين است که تعداد ماده ها را نسبت به نرها حفظ کنيم و تخم هاي آنهاي را که قرار است جوجه کشي نمائيم نشاندار کرده و پس از هچ شدن نيز جوجه ها علامت گذاري شوند تا با مشکلات خويش جفتي روبرو نشويم. سوابق شجره نامه را مي توان با استفاده از باندهاي بالي که به صورت تجاري در بازار موجود مي باشند (و يا حلقه هاي پائي) حفظ نمود. از اين باندها مي توان براي شناسائي بلدرچين در تمام سنين استفاده نمود. بلدرچين ها را مي توان به طور موقت نيز نشان دار نمود، در اين روش با استفاده از رنگ روغن پرهاي پشت پرنده را نشانه گذاري مي کنند. دقت شود که اين رنگه ها نبايد با صورت پرنده و پوست آن تماس حاصل نمايند و همچنين ناخن هاي پنجه هايشان را نيز مي توان نشان دار کرد.

مراقبت هاي پيش از جوجه کشي بلدرچین

پرورش موفقيت آميز بلدرچين از دوره پيش از جوجه کشي آغاز مي شود. تخم ها بايد در زمان هاي گوناگون در روز جمع آوري و در دماي 15 درجه سانتيگراد ذخيره شوند. يخچال هاي خانگي رضايت بخش نيستند چون ميزان توليد سرماي آنها بالا است. تخم هاي ترک دار اصلا هچ نشده و يا به ميزان ناچيزي هچ مي شوند. تخم هاي بلدرچين ژاپني خال هاي قهوه اي رنگي داشته و اغلب با مواد گچ مانند به رنگ آبي روشن پوشيده شده است. هر بلدرچين ماده تخم هائي با خصوصيات منحصر به فرد خود همچون رنگ يا طرح هاي روي پوسته توليد مي کند. برخي سويه ها نيز تنها تخم هاي سفيد رنگ توليد مي کنند. بهترين نتيجه در جوجه کشي هنگامي حاصل مي شود که تخم ها کمتر از يک هفته تا پيش از قرار دادن در درون دستگاه جوجه کشي نگهداري شوند. حمل و نقل تخم هاي بلدرچين مي بايست کاملا با دقت انجام گيرد زيرا که پوسته آنها در مقابل آسيب ديدگي بسيار شکننده مي باشند. رنگي بودن تخم هاي بلدرچين عمل کندلينگ (مشاهده تخم ها زير نور براي مشخص نمودن باروري آنها) را مشکل مي نمايد. کثيف بودن دستگاه جوجه کشي و محوطه اطراف آن منبعي از آلودگي و بيماري ها مي باشد. شستشوي کامل و ضد عفوني واحد جوجه کشي بعد از هربار مصرف توسط ترکيبات چهارتائي آمونيوم و يا ضدعفوني کننده هاي تجاري ديگر توصيه مي شود.

نکات مهم ستر و هچ تخم بلدرچین

تنها تخم هاي تميز را در دستگاه قرار داده زيرا که تخم هاي کثيف منبعي از بيماري و يا آلودگي مي باشند. تخم هاي کثيف بهتر است توسط دستمال کاغذي و سمباده بسیار نرم و يا ديگر ساينده ها نرم تميز شوند. تخم هائي را که قرار است درون دستگاه جوجه کشي قرار دهيم را هرگز نبايد شکست. تخم ها مي بايست بعد از چيده شدن در دستگاه جوجه کشي ضدعفوني شوند اما مي توان آنها را 12 ساعت بعد از قرار دادن در درون دستگاه نيز ضدعفوني نمود. تخم هاي 2 تا 5 روزه اي که در آنها جنين تشکيل شده است را نبايد ضدعفوني نمود.

تغذیه بلدرچين ها

امروزه اهمیت تغذیه در کلیه واحدهای پرورشی تولیدی بر همگان اثبات گردیده است. تغذیه به علمی تبدیل گردیده است که دانش بیوشیمی و فیزیولوژی را در هم آمیخته و نیاز یک ارگانیسم بدن موجود زنده را بررسی و نسبت به تامین آن اقدام می نماید. هریک از این ارگانیسمها جهت زنده ماندن، رشد و نگهداری خود نیازهای خاص و مشخصی دارند که باید تعیین و تامین شوند تا بتوان در کنار کلیه مراحل پرورش به نتیجه دلخواه و مطلوب دست یافت. مواد غذايي تشكيل‌دهنده جيره بلدرچين عبارتند از آب، پروتئين، كربوهيدرات، چربي، مواد معدني و ويتامين‌ها. اگرچه تمامي اين اقلام ضروري هستند،‌ اما آب كافي، به عنوان مهم‌ترين ماده‌ غذايي محسوب مي‌گردد. آب پاكيزه و تميز بايستي به طور منظم و دائم به خصوص تحت شرايط گرم و مرطوب در اختيار پرندگان باشد. بلدرچين به حداقل 2 برابر وزن خويش نياز به آب دارد. و برابر با وزن خويش نيازمند غذا بر حسب ماده خشك هستند. در صورت مصرف قدري نمك اضافي در جيره يا در فصول خشك سال ميزان نياز به آب نيز افزايش مي‌يابد.